Το σκοτάδι που συνεχίζει να επεκτείνεται γύρω μας δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Πίσω από αυτήν τη σκιά βρίσκεται ένας αόρατος εχθρός, ένας εχθρός που έχει θρέψει το έδαφος του με τη διαίωνη πολιτική πόλωση και την εκμετάλλευση της κοινωνικής αναστάτωσης.

Την Κυριακή απόγευμα, η ησυχία της καθιερωμένης βόλτας στον λόφο Αρδηττού διακόπηκε από κραυγές που ακούγονταν από μακριά και μεταδίδονταν μέσω μικροφώνου. Ένα γρήγορο ψάξιμο στο Διαδίκτυο αποκάλυψε τι συνέβαινε στην πλατεία Συντάγματος, όπου εκατοντάδες πολίτες είχαν συγκεντρωθεί για να αντιταχθούν στις νέες ταυτότητες.

Τα πλακάτ που κρατούσαν στα χέρια τους έφεραν συνθήματα όπως «Η ψηφιακή ταυτότητα, η ψηφιακή σου φυλακή», «Ορθοδοξία ή θάνατος» και το αγαπημένο μου, «Η υπέρμαχος στρατηγός των Ελλήνων, να κρατήσετε τις παλαιές ταυτότητες, θα επέμβει ο Χριστός. Άγιος Παΐσιος». Στην αρχή, αυτό μπορεί να φαίνονταν αστείο, αλλά σύντομα γίνεται σοβαρό. Όταν ακούς για “κουμούνια” από τους ομιλητές και διακρίνεις νεοναζιστικά μπλοκ, η κατάσταση γίνεται επικίνδυνη. Η παρουσία της αστυνομίας δίπλα σε ακροδεξιούς κουκουλοφόρους και η προσαγωγή που ακολούθησε, μετά από παρέμβαση πολιτών, αποκαλύπτουν την ένταση της κατάστασης.

Δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός αναλυτής για να καταλάβεις ότι στην Ελλάδα αυτήν την στιγμή, ζητείται έμμεσα ένα πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Αν υποστήριξες τη Νέα Δημοκρατία κατά τη διάρκεια των συλλαλητηρίων ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών, τότε σε αντιμετωπίζουν διαφορετικά, ακόμα κι αν σήμερα αντιτίθεσαι σε αυτήν. Αντίθετα, αν διαμαρτύρεσαι επειδή η ζωή σου έχει καταστραφεί, τότε οι ΜΑΤ σου απαντούν με χημικά και κρότου-λάμψης.

Το σκοτάδι που μας περιβάλλει αυξάνεται επειδή κάποιοι έχουν εκμεταλλευτεί τη διαίωνη πόλωση και την κοινωνική αναστάτωση. Αυτός ο κάποιος δεν επιθυμεί και δεν μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση. Το χρέος βρίσκεται στην Αριστερά, στα κινήματα, στην αλληλεγγύη, στα κοινωνικά μας αντανακλαστικά. Ο κόσμος που δεν χωράει σε μια Ελλάδα μιζέριας και σαπίλας πρέπει να συνεχίσει να αγωνίζεται για μια καλύτερη αύρα.